مامیلاریا

...کاکتوس ها، گل میدهند

مامیلاریا

...کاکتوس ها، گل میدهند


به ادم هایی فکر کنید که باعث مرگ و یا بدبختی خیلی ها شدن، به کسی که بمب اتم رو روی مردم هیروشیما رها کرد، به کسی که سر یه گوسفند رو جدا میکنه، به کسی که هم نوع خودش رو گردن میزنه، به تمام رهبران جنگ ها جهانی، به هیتلر ها، به استالین ها، چنگیز ها، نرو ها و تمام جنایتکار های بی شمار تاریخ، به جنایت هاشون، حتی به همین داعش...

حالا  لطفا به این عکس نگاه کنید. با دقت نگاه کنید، بره ای که تو بغل این پسر ارامش داره، به چهره ی ساده ی پسرک، به خنده ی شیرینش، به عشق و شوری که تو چشماش داره، به زندگیی که توی عکس جریان داره، به اینکه بدون دغدغه های مالی و تعصبات عقیده و نژاد و قوم، بدون نگرانی به اینده و با تمام وجود میخنده! این پسر بچه میتونه حتی به یکی از این جنایت ها فکر کنه؟ امکان نداره! پاکه، پر از شور و عشق و محبته! مثل یه فرشته کوچک.

گاهی ما بالهای این فرشته هارو میچینیم. و گاهی هم تبدیلشون میکنیم به جنایتکار هایی که جوی های خونی راه میندازن که تاریخ هرگز فراموش نمیکنه! جنایتکارهایی که فکرشم نمیتونیم کنیم. گاهی ما ازشون چیزی میسازیم که دیگه نمیشه اسمش رو انسان گذاشت...

با تحمیل عقاید و باورهامون، با تحمیل طرز فکرمون، با ترسوندنشون از تفکر و دور کردنشون از اندیشه، با پاک کردن عشق از خاطرشون و آموزش تعصب و همینطور با اشتباهات بزرگ روانی و رفتاریمون.

یک چیز رو خوب میدونم، که اگه تصویر کودکی ها هیتلر و استالین رو هم امشب پست میگذاشتم، همین مقدار عشق و سادگی توی عکس پیدا میکردیم!! اون ها هم روزی به همین اندازه پاک و سرشار از سادگی بودن و خالی از هر ایدئولوژی!

پشت هر جنایتکار تاریخ، مادرو پدری هستن که در انجام وظیفشون کوتاهی کردن و یا با ناآگاهیشون باعث نابودی یک انسان شدن. و پشت هرکدوم از اون والدین هم باز پدرو مادری هستن که....

و این چرخه ادامه داره و ادامه داره! تا به اینجا برسیم که تمام جامعه مقصریم، تک تک ما! از خودمون شروع کنیم!

حواسمون بیشتر به بچه ها باشه! به این فرشته های کوچک. بالهاشون رو نچینیم.

پ.ن: ما در قبال نسل اینده مسئولیم.

پ.ن: این عکس از صبح و از وقتی دیدمش منو درگیر خودش کرده... نمینوشتم سکته میکردم:)))

  • لیلی رضایی