با صبر و حوصله، دونه دونه خونه هارو طی کن و برو جلو...
هر پیاده ای یک بار شانس وزیر شدنو داره، پس هرگز ناامید نشو و دست از تلاشت نکش!!
پ.ن: از این دید هم میشه به این قانون کوچک نگاه کرد :)
پ.ن: شاید این بار فقط خطاب به خودم که این روزا دست از تلاش کشیدم و روزگار میگذرونم. شاید خطاب به خودم که این روزا کمی امید و شوق کم دارم
پ.ن: کاش به دعا و راز و نیاز معتقد بودم تا برا اتفاقاتی که نگرانشونم و منتظر رسیدن جواب تک تکشون، به هرکس که میرسیدم میگفتم برام دعا کن! و کمی ته دلم گرم میشد که جواب خوشاینده و اگرم خوشایند نباشه حتما حکمتیه... کاش میتونستم به همچین چیزی اعتقاد داشته باشم...
